nie taki Hindus straszny, jak go malują

         Podążając za UWC values i innymi takimi, MUWCI już w ciągu pierwszego tygodnia wyrzuciła nas za drzwi. W ciągu drugiego - dwa razy. Post ten zostanie więc poświęcony Hinduskiej duszy oraz tak fundamentalnym sprawom, jak kupowanie kurtyn oraz dlaczego szlag trafia Polaka, gdy przychodzi mu jeździć rikszą z Latynosami.

Internet Hill, credits to Alvaro Guerra

riksze, krowy i błotne gacie

             Bombaj przywitał nas czterdziestoma stopniami wewnątrz lotniska, zapachem, który europejczyk definiuje jako Lays'y o smaku zielonej cebulki oraz spojrzeniami zaciekawionych twarzy w me niebieskie jak opakowanie Oreo oczy (albo po prostu gapili się na niewyspane i brudne stworzenie). Po godzinnym poszukiwaniu bagażu znalazłyśmy się w końcu w ramionach osoby, która zabrała nas do busa, co oznaczało początek szalonej jak "Randka w ciemno" przygody.

dwa kilogramy wspomnienia o Europie

     Po rytualnym pożegnaniu z Ojczyzną, na który składało się uroczyste oddanie karty stałego klienta do najulubieńszej knajpy z żarciem oraz przekazanie nieużytego biletu komunikacji miejskiej, nadszedł czas na pakowanie. Chociaż może nas zdziwić, że do walizki nie zmieści się cała szafa, a 23 kilogramy rejestrowanego bagażu to tak bardzo nic, to warto poddać się tylko i wyłącznie pakowniczemu flow, a nie depresji, że nie zabierze się 12 par butów.

       

Spis inwentarza

       W życiu każdego człowieka nadchodzi moment, w którym odczuwa on przemożną chęć gruntownego posprzątania swych czterech ścian. Czasami myli się ten stan z żółtą febrą, wirusem ze Schmallenbergu (eeeeeeee makarena!) lub tropikalną spastyczną paraperezą, ale w przynajmniej 17,3% przypadków jest to zwyczajne limfocytarne zapalenie splotu naczyniówkowego i opon mózgowych, którego jednym z mniej znanych objawów jest właśnie nagła potrzeba nie-posiadania syfu w swoim pokoju. Dopadło to i mnie, tym bardziej, że wszyscy powtarzają mi "Ty do Polszy już nie wrócisz", więc nie mogę zostawić bliskim takiej przyjemności, jak ścieranie moich kurzów, które łapią moje śmieci, aby nie mieli o mnie jeszcze lepszej opinii.

Migracje wewnętrzne krótkotrwałe

          Był poradnik wizowy dla opornych, a w tej notce przedstawię po krótce, czego wystrzegać się (lub też nie) przy kupowaniu biletów lotniczych, które pozwolą poruszać Wam się wewnątrz Indii. Po Reunion polskiego UWC (fota:)

   poczułam już indyjskie flow i uznałam że najwyższy to czas, by ogarniać swą egzystencję w tym kraju Kwitnącego Gangesu. Co z tego, ze nie mam jeszcze nawet walizki; pierwsze na liście priorytetów było załatwienie sobie łóżka na pięciodniowy exeat w związku ze świętem Diwali (1.-5. listopada). Długo łóżka nie musiałam szukać; to łóżko znalazło mnie, a w związku z tym, że ponad miliardowe społeczeństwo podejmuje się wtedy bardzo licznych migracji wewnętrznych krótkotrwałych (pojęcie powstało prawdopodobnie na potrzeby posta), a ceny biletów na połączenia wykonywane w tym czasie nawet jako first-second są drogie (a 19. lipca to już przecież prawie-Diwali), to bilet należało kupić na tzw. zapalenie gardła. Była to wspaniała lekcja życia, którą z przyjemnością się z Wami podzielę.

I FOiOK

        Przez ostatnie dwa dni w Krakowie nad Wisłą odbywał się I Festiwal Oscypka i Obwarzanka Krakowskiego (oficjalna nazwa nieoficjalnego reunionu uczniów Mahindry) - alternatywa wystarczająco hipsterska dla tych, którzy zmęczeni są mainstreamem Open'era i chcą spróbować w swoim życiu czegoś naprawdę szalonego. Jedzenie oscypków na czas i konieczność wyboru rodzaju krakowskiego przysmaku w mniej niż 10 sekund to tylko jedne z propozycji, które umilają nam czas w Krk. W tym roku w I FOiOK wzięły udział dwie osoby, co potwierdza nadzwyczajną hipsteriadę. 

konsternacja akcja biurokracja - taka sytuacja

        To, co naprawdę kocham to Kielce, sałatka Colesław i biurokracja - dlatego na wieść o tym, że Republika Indii wymaga posiadania wizy, ucieszyłam się jak dziecko na widok Buki z „Muminków”. Nie mogłam się doczekać – elektroniczne formy, ganianie po notariuszach, proszenie się o różne papiery osoby, która siedzi przy biurku i (pewnie) macha klapkiem Kubota ponad dziewięć tysięcy kilometrów ode mnie. To wszystko sprawia, że proces wizowy jest niemal tak przyjemny, jak kąpiel w Wiśle tuż po zniesieniu stanu powodziowego. Nie można być egoistą – dlatego chcę się podzielić z Wami tym, jak urocze były wybrane kroki ubiegania się o wizę. Jedni po prostu zaczną płonąć z zazdrości, a innym może się to przydać w przyszłości (tu mam na myśli m.in. mojego ewentualnego pierwszorocznego, o ile Bozia i TSZŚ mi go ześlą).

Cały Ganges łez oraz przeżyć własną stypę

Myśl, że jedziesz właśnie na niespodziankowo-osiemnasteczkową imprezę jako jeden z organizatorów.

        Niech na miejscu okaże się, że czeka na Ciebie blisko sześćdziesiąt osób, które od trzech miesięcy ogarniały ten pożegnalno-urodzinowy melanż. Konspiracja i zaskoczenie życia, już nigdy im w nic nie uwierzę <3

       Byli wszyscy - moja klasa, przyjaciele z dzieciństwa i gimnazjum, ludzie z Wałbrzycha, teatru. Pojawiło się też kilka osób, których (wcześniej) nie znałam, ale "wcześniej" to jest słowo klucz :D

Zostałam oblana tak ogromną dawką miłości, że podejrzewam, że wystarczy mi nie tylko na okres pobytu w Indiach, ale też na gap year i uniwersytet. Największym plusem całości było oczywiście to, że wszyscy ważni dla mnie ludzie zgromadzili się w jednym miejscu - często nie znając siebie nawzajem, zorganizowali dla mnie melanż ostateczny. Ale oprócz tego dostałam cudowne prezenty, które już czekają, by spakować je do walizki.

Gotowi, do startu, start!

          U Machulskiego w "Ile waży koń trojański?" Zosia przenosi się do zupełnie innej rzeczywistości. Ja co prawda nie będę korzystać z maszyny czasu, ale moje położenie geograficzne drastycznie się zmieni. Stąd nazwa bloga (dzięki, Misia!), w którym będę wylewać swoje (głównie) radości i (w mniejszości) żale w związku z pobytem w Indiach: bo leń ze mnie okropny i w megalomańskiej zadumie uznałam, że cały polskojęzyczny znany mi świat będzie zachwycony perspektywą czytania o mych przygodach i już nie może się doczekać tak wspaniałej rozrywki, tak więc zaspokoję wszystkich za jednym zamachem - opisując je tutaj. No i będzie pamiątka dla mnie, fajnie wrócić do wspomnień sprzed epok.